Non svegliatevi oh, non ancora...

...non fermateci no, no, per favore no.

Γεγονός: στην βιβλιοθήκη-αναγνωστήριο μια ύλη μεγέθους Χ βγαίνει σε χρονικό διάστημα α. Η αντίστοιχη ύλη Χ στο σπίτι βγαίνει σε χρονικό διάστημα β, όπου β>>α

(οι λόγοι γνωστοί σε όλους: τουαλέτα, κουζίνα-ψυγείο, φαί, ίντερνετ, τσατ, τηλεόραση, τηλέφωνο κλπ κλπ.)

Συμπέρασμα: στο σπίτι βρίσκεις πολλούς τρόπους να αποφύγεις το διάβασμα όταν γίνεται βαρετό.

Αλλά…

Η βιβλιοθήκη-αναγνωστήριο θα μπορούσε κάλλιστα να συμπεριλαμβάνεται στα γνωστά ψυχολογικά κινέζικα βασανιστήρια…

Επεξήγηση:
ξυπνάς 7 το πρωί ώστε στις 9 να έχεις μπει μέσα για να προλάβεις μια θέση.

Δεν μπορείς να καπνίσεις και να πίνεις καφέ ενώ διαβάζεις!!

Ύστερα, άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει, λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί και η μάνα το ζηλεύει… Δηλαδή, έχει τόση ησυχία που το παραμικρό ηχάκι, που κανονικά δεν υφίσταται, είναι ενοχλητικό.
Π.χ. γρρρρ η κοιλιά του πειναλέου φοιτητή, τσικι τσικι το γύρισμα της σελίδας, φςςς φςςςς η ανάσα αυτού που κοιμάται πάνω στο βιβλίο κ.ο.κ.

Μα πιο σπαστικό απόλα, αυτό SCHHHHH (παχύ σσςςςς για επιβολή ησυχίας) της/του σαραντάρας/η γερμανού, που θυμήθηκε να αλλάξει επάγγελμα και να ξαναματασπουδάσει εξαρχής. Επειδή όμως έχει τα κουτσούβελα στο σπίτι, έρχεται να διαβάσει στην βιβλιοθήκη.

Και εκεί που καθόμασταν σήμερα με έναν φίλο και διαβάζαμε, περνάει έξω από το παραθύριον κάτι όμορφο ή κάτι κωμικό (δεν θυμάμαι, να πω την αλήθεια)… οπότε και εμείς έπρεπε να κάνουμε τα απαραίτητα σχόλια, ψιθυρίζοντας πάντα. Στο καπάκι σκάει το Schhhhhhh από την τύπισσα από πίσω.

Anywayz το προσπερνάμε και συνεχίζουμε το διάβασμα… όπου ξαφνικά ταραρα ταραρα να σου η ένατη συμφωνία. Ρε τι έγινε, μας την πέσανε κλπ κλπ ώσπου συνειδητοποιούμε ότι η εν λόγο κυρία είχε ανοίξει χαλαρότατα το λαπτοπάκι της και άκουγε Beethoven...

Αυτά είναι!!!!